Wereldwijd slaagden slechts weinig likeurstokers er in succesvol Honinglikeur te maken. Dat komt doordat honing is subtiel en snel uit balans. In relatie met gedistilleerd is het daardoor bijna altijd lomp, hard en scherp. Omdat honingslikeuren nauwelijks in evenwicht waren, dronk men ze nauwelijks. Ze werden voornamelijk gebruikt om mee te koken.