Melancholie bij de Schreierstoren in Amsterdam… Als zeevaarders afscheid namen van hun vrouw en kroost, kregen zij als aandenken een ‘geflest anker’ mee. Op het etiket stond ‘Vergeet mij niet’. In de eerste haven ver van huis openden zij hun flessen. Het aroma van viooltjes overstemde dan de geur van de andere sterkedranken aan boord: rum en cognac. Terwijl de zeelieden het edele nat proefden, dachten zijn aan hun dierbaren.

Vergeet mij niet is een heerlijk geurende Longae Vitae. Perzikpitten, amandelen en gestookte lavendel geven deze likeur een bijzonder karakter.